Καλωσορίσατε στην Τουρκική Γλώσσα
Η Τουρκική γλώσσα γενικά ανήκει στην οικογένεια των Ουραλο-Αλταϊκών γλωσσών. Στην ίδια οικογένεια ανήκουν επίσης τα Φινλανδικά, τα Ουγγρικά, τα Μογγολικά, τα Κορεάτικα και γλώσσα των Σαμογετών,( Εσκιμώων), και ομιλείται σήμερα από, 60.000.000 άτομα (αναφερόμαστε στα Τουρκικά της Τουρκίας).
Οι ιδιαιτερότητες της Ουραλο-Αλταϊκής γλωσσικής οικογένειας οφείλονται στο γεγονός ότι μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά όπως την αρμονία των φωνηέντων, την ομοιότητα των προσωπικών αντωνυμιών και κυρίως τη χρήση καταλήξεων στις ρίζες των λέξεων σχηματίζοντας έτσι χρόνους, εγκλίσεις ή ρηματικούς τύπους.
Η Σύγχρονη Επιστήμη της Τουρκικής Γλωσσολογίας χωρίζει την εξέλιξη της γλώσσας σε 7 ιστορικές περιόδους.
Σ΄ αυτήν την παρουσίαση, θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με την σύγχρονη μορφή της Τουρκικής γλώσσας (Çağdas Tűrkçe ) όπως αυτή ομιλείται σήμερα.
Τα Τουρκικά καθιερώθηκαν ως γλώσσα του Κράτους το δεύτερο ήμισυ του 13ου Αιώνα από τον Karamanoğlu Mehmet Bey και η 2α Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως « Γιορτή της Γλώσσας». Μέχρι την περίοδο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ , η επίσημη γραπτή γλώσσα ήταν η Οθωμανική όπως την κατέγραψε στο βιβλίο του o Ahmet Vefik Paşa και η οποία ήταν μία συρραφή από Αραβικές, Περσικές και Τουρκικές λέξεις. Το 1929 ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ κατήργησε την Οθωμανική γλώσσα και γραφή – η οποία γραφόταν μέχρι τότε με το Αραβικό αλφάβητο- και αφού πρώτα εισήγαγε τη χρήση του Λατινικού Αλφαβήτου, την εκκαθάρισε από τις παλιές Αραβοπερσικές λέξεις και απλοποίησε τη δομή και την προφορά της γλώσσας. Βάση της Νέας Τουρκικής γλώσσας αποτέλεσε το ιδίωμα της Κωνσταντινούπολης.
Στα μάτια των περισσοτέρων, η Τουρκική φαντάζει σαν μία δύσκολη στην εκμάθηση γλώσσα. Αυτό που δημιουργεί δυσκολίες – παρά το γεγονός ότι είναι μια απλή σχετικά γλώσσα – είναι η συντακτική και γραμματική διαφορά της από την Ελληνική και τις άλλες Ευρωπαϊκές γλώσσες. Είναι γνωστό πώς έμεις οι Έλληνες με μια καλή σχετικά γνώση της Ελληνικής γλώσσας μπορούμε να εκφραστούμε πολύ καλά στις περισσότερες Ευρωπαϊκές Γλώσσες, ακόμα και στην Αραβική. Για να αποκτήσει το ίδιο επίπεδο έκφρασης στα Τουρκικά θα πρέπει να μάθει εξαρχής τον τρόπο και την φιλοσοφία σχηματισμού μιας πρότασης στην γλώσσα αυτή. Με αυτόν τον τρόπο τα πάντα γίνονται πάρα πολύ απλά.
Στην Τουρκική, η απουσία βοηθητικών ρημάτων , άρθρων και γενών, η τοποθέτηση του ρήματος στο τέλος της πρότασης καθώς και η εκτεταμένη χρήση μετοχών κα απαρεμφάτων απαιτούν μια πιο προσεκτική κατανόηση της Γραμματικής και του Συντακτικού από την αρχή. Αυτό που κάνει την Τουρκική γλώσσα μία από τις πιο λογικές γλώσσες είναι η παντελής απουσία κανόνων και εξαιρέσεων – που ισχύουν σε άλλες γλώσσες- έτσι τα Τουρκικά καθίστανται μια από τις πιο κατανοητές γλώσσες. Τελειώνοντας, εξαιτίας της μακραίωνης ιστορικής συμβίωσης των δύο λαών, ο Έλληνας που μαθαίνει Τουρκικά θα διαπιστώσει ότι στις καθημερινές εκφράσεις και στον απλό προφορικό λόγο, Έλληνες και Τούρκοι εκφράζονται με όμοιο τρόπο. Τα «προβλήματα» αρχίζουν όταν χρησιμοποιείται μια πιο επίσημη εκφορά του λόγου όπου διαπιστώνουμε ότι οι έννοιες μεταφέρονται με πιο σύνθετο τρόπο.
Καλή επιτυχία στα Τούρκικα!